Rondjes zijn geliefd Hoe komt het toch dat wij als mensen een
ingewortelde afkeer hebben om wandelend of fietsend dezelfde weg terug te
nemen? Zou het te maken kunnen hebben met één van
onze oerinstincten toe we nog jagers-verzamelaars waren? Via de jacht en het
verzamelen van allerlei plantaardige eetwaar voorzagen we in onze
eetbehoefte. Ik heb mijn idee wel eens voorgelegd aan
een wetenschapper, die zich met menselijk gedrag bezig hield. Hij zag er wel
wat in en verwees het in iedere geval niet naar het rijk der fabelen. Hoe het
ook zij, wij houden van rondtochten en rondritten. Toen de Provincie de Fietsersbond vroeg om
eens te onderzoeken of je in Zuid-Limburg ook vlak
kunt fietsen, kwamen we tot een bevestigende conclusie, mits de fietser
bereid is halverwege om te keren en via dezelfde route, lees rivier- of
beekdal, zijn weg terug te kiezen. Als je over die “aangeboren”
afkeer heen stapt is er eigenlijk weinig op tegen. Als gevolg van het hierboven vermelde onderzoek heb ik een aantal vlakke fietsroutes verzameld in rubriek G. op mijn webpagina: www.raymondoostwegel.nl/fietsroutesRO.htm Een volgende keer zal ik aandacht besteden
aan het fenomeen dat we ook nog een voorkeur voor de richting van die rondjes
hebben (te voet, op de fiets, op de schaats, te paard, etc.). Dus: blijf fietsen, in de rondte of heen
en weer…! Raymond Oostwegel |